สถาบัน

เรื่องวันนี้ ถ้าใครไม่ชอบใจ ปิดไปได้เลยนะคะ (แหม อย่างกับบล็อกแม่คุณคนมาอ่านล้นหลามเสียงั้นแหละๆเวลาเขียนก็แอบซะ หุหุ) อาจจะดูแปลกๆ หน่อย แรงหรือเปล่าไม่แน่ใจ ถ้าสงสัยลองตามอ่านดูแล้วกันนะ ว่ามุมมองของผู้หญิงแบบฉันจะเป็นไง


ฉันปีนี้อายุเฉียดเลขสามแล้วนะ ปีหน้านี้ก็จะได้ใช้เลขสามนำหน้าล่ะ ฉันเป็นคนที่ค่อนข้างจะ conservative หรือจะบอกว่าหัวโบราณหน่อยๆ ก็ไม่ผิด ฉันเติบโตมากับการสั่งสอนให้รัก ให้เทิดทูนสถาบัน ให้รักพระมหากษัตริย์ของเรา ฉันชินกับภาพที่เห็นพระองค์ทรงงานไปตามที่ต่างๆ ฉันคิดว่าถ้าใครอายุรุ่นๆ ฉันหรือแก่กว่าคงจะนึกออกกระมังว่าเป็นอย่างไร


เกี่ยวไรกะคนสมัยนี้ล่ะ ใช่ไหม หงุดหงิดใจนะสิ ไปอ่านกระทู้ในพันทิป ห้องหมา อ่านแล้วละเหี่ยใจ เรื่องหมาท่าแร่ ถ้าใครเคยอ่านบล็อกฉันเมื่อปีที่แล้ว คงยังจำเรื่องเจ้าแดง หมาที่ฉันเลี้ยงไว้ที่สำนักงานเดิมของฉันได้ ไอ้เรื่องคราวนั้นที่ฉันนึกขึ้นมาทีไรก็ปวดใจขึ้นมาเมื่อนั้น แต่ทำไงได้ล่ะ คนเราแต่ละพื้นที่มีวัฒนธรรมไม่เหมือนกัน จะไปว่าเขาก็ใช่ที่ คนที่หากินกับพวกเขาต่างหากล่ะที่มันน่าด่า แต่ก็ช่างมันเถิด แผ่เมตตาให้มันเอ้ยคนพวกนั้นคงจะพอทำใจให้สบายได้ แต่ไอ้เรื่องที่ฉันเพิ่งจะไปแยกเขี้ยวกัดกับเขามาหมาดๆ เรื่องราวที่แสนจะละเหี่ยใจของคนที่เรียกตัวเองว่ารักหมา (รักกันจริงรักกันจัง รักจนไม่ได้ดูถึงความแตกต่างทางวัฒนธรรมหรือความเป็นไปได้ต่างๆ เลย)


ใครหลงมาเข้าบล็อกฉันก็ลองไปอ่านดูแล้วกันนะ ฉันหมดแรงจะบรรยายล่ะ อ่านแล้วหมั่นไส้พิลึก หมากับในหลวง ถามกันหน่อยเถิด จะเลือกใคร เรื่องเล็กเรื่องน้อย ทำไมต้องไปหาให้ระคายเบื้องพระยุคลบาทกันขนาดนั้น หน่วยงานองค์กรต่างๆ ของรัฐนี่ไม่ได้คิดจะไปพึ่งพากันเลยหรือไงนะ ทำไมถึงจะต้องไปทำป้ายเสนอให้ท่านทรงทอดพระเนตร แล้วเรื่องหมาท่าแร่น่ะ กินกันมาแต่สมัยไหน เฮ้ออ คนเรานะ มองอะไรไม่เหมือนกันจริงๆ

ฉันว่าคนสมัยนี้ความคิดเขาหยาบขึ้น เขาไม่ได้เห็นภาพในหลวงทรงงานตามที่ต่างๆ เขาไม่ได้มานั่งซาบซึ้งกับสถาบันเหมือนอย่างคนรุ่นฉันหรือแก่กว่านั้นเป็น ดูเหมือนว่าคนสมัยนี้จะคิดถึงแต่ตัวเอง และสิ่งที่ตนรักเป็นสำคัญ คิดดูเอาเถิดจะเสนอเรื่องหมากับในหลวง ควรหรือไม่ควรละนั่น ความคิดความอ่านของคนสมัยนี้ดูแปลกๆ จะว่าเห็นแก่ตัวก็ไม่เชิง คงเป็นเพราะสภาพแวดล้อมละมัง

ฉันขี้เกียจบ่นล่ะ บ่นไปก็เท่านั้น รู้สึกหงุดหงิดใจตัวเองเปล่าๆ ปลี้ๆ เปลืองแรงคิด เปลืองแรงอธิบาย เพราะเขามองต่างมุมกับฉัน คนเรานี่น้อ มันอยู่ที่มุมมองกันจริงๆ ฉันพยายามจะคิดแบบนี้ล่ะ ไม่งั้นฉันคงงุ่นง่านกับเรื่องนี้เปล่าๆ




การกระทำของคนมันสะท้อนถึงความคิด และวุฒิภาวะเหมือนกันน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะดีเด่อะไรกว่าใครหรอกนะ มันแค่คนละมุมมองจริงๆ






ป่านนี้นังแดงมันไปเกิดใหม่หรือยังน้อ คงไม่ได้เกิดมาเป็นหมาอีกชาติหรอกนะ แดงนะ