ไดอด ไดเอ็ท

อ๊ะ วันนี้ ฉันมาแนวเพื่อสุขภาพ จริงๆ อยากจะทำอะไรเพื่อตัวเองบ้างน่ะ หลังจากที่ให้รางวัลตัวเองเป็นอะไรหลายอย่างตั้งนาน แต่ไม่เคยทำอะไรเพื่อสุขภาพตัวเองเลยสักครั้ง
 
เรื่องมันมีอยู่ว่า ฉันน่ะเป็นคนชอบกิน เป็นประเภท enjoy eating ประมาณนั้นแล จะมีความสุขกับการกิน การทำอาหารที่หลังๆ นี่ไม่ได้จับหรือเข้าครัวเลย ด้วยเพราะอยู่ที่นี่มันไม่มีพื้นที่ให้ฉันได้ทำ ไม่อย่างนั้นสงสัยน้ำหนักฉันคงขึ้นมาอีกโข จริงๆ ตอนนี้ก็ขึ้นมาหลายแล้วล่ะ มองตัวเองทีไร กลุ้มใจทุกที ทำไม มันบานออกได้ทุกวันว้า จะว่าไปแล้ว ฉันมานึกๆ ดู ว่าทำไมฉันปล่อยตัวได้ขนาดนี้ ก็คงจะมาจากหลายสาเหตุ ไม่ว่าจะเป็นพฤติกรรมการกินของฉัน หรือการใช้ชีวิตประจำวันของฉัน ที่ส่วนใหญ่นั่งอยู่แต่หน้าคอม วันๆ ไม่ได้ทำอะไร อยู่กับเครื่องคอมเสียเป็นส่วนใหญ่ คาดว่า ถ้าเครื่องคอมเป็นคน ฉันคงได้คอมฯ เป็นแฟนไปนานแล้วล่ะ
 
นับแต่ออกจากงานประจำครานั้น ชุดสวยๆ แบบสาวออฟฟิศทั้งหลายแหล่ก็อยู่ในตู้ กับราวแขวนเสื้อผ้าที่บ้าน ไม่ได้ใช้เลย ไหนจะชุดออกงานกลางคืนที่นิยมนักหนานั่นอีกล่ะ เพราะงานที่ฉันทำตอนนี้ไม่ได้มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องแต่งตัวแบบนั้น อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย ผลสุดท้ายเลยต้องมานั่งเสียใจที่ปล่อยตัวเองบึกเสียขนาดนี้  หลายๆ เสียงเรียกเราว่าหมูน้อยมั่งล่ะ แมวน้ำมั่งล่ะ ฟังแล้วมันจึ้กๆ เจ็บในใจน่อ ล่าสุด พี่ตัวดี เรียกหนุมารี โอ้วแม่เจ้า เรียกน้องเรียกนุ่งอย่างนี้ได้ไงเนี่ย
 
แล้วทำไมจู่ๆ ฉันถึงลุกมาลดน้ำหนักล่ะ อืมม อาจจะเป็นเพราะว่าส่วนหนึ่งได้แรงบันดาลใจจากพี่ไว พี่ที่หลังห้อง เห็นแกตั้งใจทำจริงๆ พุงน้อยๆ ของแกก็ยุบลงหน่อยๆ ฉันก็อยากจะทำมั่ง เหมือนไงล่ะมีตัวอย่างให้เราดู เราก็อยากทำ และคิดว่าเราน่าจะทำได้ ใช่ไหมล่ะ รวมถึงว่า เดือนหน้าเนี้ย เป็นงานวันแต่งงานของเพื่อนสมัยเรียนมหาลัยมาด้วยกัน แล้วฉันก็ตั้งใจแล้วว่าจะไป เพราะอยู่ไม่ไกลจากที่บ้านฉันเท่าไหร่ ฉันจะได้ถือโอกาสกลับบ้านไปหายายคุณนายแม่ของฉันสักที บ่นงอนๆ ฉันมาหลายคราแล้วเรื่องไม่กลับบ้านเนี่ย คิดถึงจัง ^^   ซึ่งงานแต่งงานนี้ ฉันคงได้เจอเพื่อนๆ หลายคนที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี ร่วมๆ 7 ปีได้กระมัง ทีนี้ถ้าฉันเจอเขาจะให้ฉัน "บึก" "อวบเกินงาม" แบบนี้คงไม่ไหวแน่ อายเขาตาย จากตัวเล็กกว่าเขา กลายเป็นตัวใหญ่กว่าเขา ฉันทำใจไม่ด้ายยยยยยยยย
 
อย่าว่ากระนั้นเลย ฉันก็เลยเริ่มลงมือลดน้ำหนัก ตามสูตรที่พี่ไว พี่ชายใจดีเอามาฝากกัน ฉันเริ่มทำมาตั้งแต่วันจันทร์ที่แล้ว จนถึงวันนี้ เวลาประมาณเที่ยงนิดๆ หลังอาบน้ำเสร็จ น้ำหนักฉันหายไป 4 กิโล 8 วัน 4 กิโล  ฉันก็ดีใจสิ มีกำลังใจขึ้นมาอีกโข เออ ว่าอย่างน้อยเวลาเราตั้งใจทำอะไร มันก็ทำได้นะ มันอยู่ที่ใจจริงๆ  หลายต่อหลายครั้งที่ฉันเพียรลดน้ำหนัก แต่ฉันไม่เคยทำได้สำเร็จ เพราะห้ามใจตัวเองไม่ค่อยจะอยู่ เห็นของกิน ของโปรดก็ได้แต่มองตาละห้อย แต่คราวนี้ฉันทำได้ดีพอสมควร จริงๆ 4 กิโลเนี่ยยังอีกไกลกับเป้าหมายฉัน ฉันคิดว่าจะทำไปเรื่อยๆ  ฉันไม่หวังว่าต้องกลับไปตัวเล็กเหมือนเก่าหรอกนะ แต่ว่าขอตัวเล็กกว่านี้สักนิดก็ยังดี แหะๆ
 
วิธีการของฉันค่อนข้างจะโหดอยู่เหมือนกัน เพราะต้องตัดแป้งตัดน้ำตาลออกจากชีวิต แต่มันก็ไม่อะไรมากมายจนอยู่ไม่ได้หรอกนี่นา เพราะยังไงเสีย ฉันก็ผ่านมาจนถึงวันที่ 9 แล้ว อีกไม่ไกลหรอกน่าเป้าหมายของฉันน่ะ ขอฉันมีกำลังใจให้ตัวเองอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ^______________^
 
 
 
 
 
เป็นอีกวันหนึ่งที่รู้สึกดีกับตัวเองในรอบหลายๆ วันที่ผ่านมา